رومن پولانسکی؛ کارگردانی که از جزئیات به کلیات قدم میگذارد
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۹۶۲۰۶
رومن پولانسکی یکی از پر کارترین کارگردانانی است که ایدههای آن از زمانی که به ذهنش میرسد پرورش پیدا میکند و نتیجه آن در پرده سینما به نمایش گذاشته میشود. کارگردانی که از جزئیات به کلیات قدم میگذارد و به حق در این امر نیز موفق عمل کرده است.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- زهرا قربانی رضوان؛ رومن پولانسکی متولد ۱۸ اوت ۱۹۳۳ کارگردان، تهیه کننده، فیلم نامه نویس، هنرپیشه فرانسوی لهستانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او در سال ۱۹۵۰ در مدرسه نقاشی و طراحی ثبت نام شد، اما پس از مدتی کوتاه از آنجا اخراج شد و در سال ۱۹۵۴ به مدرسه سینمایی شهر لودز رفت و به مدت ۵ سال در رشته عکاسی و سینما ادامه تحصیل داد. درست در سال ۱۹۵۸ با ساخت فیلم کوتاه «دو مرد و یک گنجه»، جوایز بین المللی که این اثر کسب کرد باعث شد همه رومن پولانسکی را بشناسند. این فیلم ۱۵ دقیقهای داستان دو مردی را روایت میکند که با خود یک کمد را حمل میکند و آن را به هر کسی میدهد قبولاش نمیکند. خود او نیز در آن نقش کوتاهی را ایفا کرد. فیلم بعدی آن «وقتی فرشتگان سقوط میکنند» و «چاق و لاغر» چنان اقبالی از سوی تماشاگران و منتقدان نیافت.
از جمله مهمترین فیلمهای او میتوان به «دو مرد و یک گنجینه»، «وقتی فرشتگان سقوط میکنند»، «چاق و لاغر»، «بچه رزماری»، «مکبث»، «محله چینی ها»، «مستاجر»، «دزدان دریایی»، «پیانیست»، «الیورتوئیست» اشاره کرد. پولانسکی از نظر فکری تاثیرهایی از سورئالیسم و تئاتر ابزورد پذیرفته و از نظر سینمایی تحت تائیر بونوئل و هیچکاک است.
او در لهستان، بریتانیا، فرانسه، ایالات متحده آمریکا فیلم ساخته است و یکی از معدود فیلمسازان بین المللی به حساب میآید. او همیشه دوست داشت تئاتر را در اشتوتکارت کار کند به دلیل آنکه گروهی بسیار جوان و عالی با او همکاری داشتند به صورتی که انعطاف پذیر و شور وهیجان آنها او را تحت تاثیر قرار میداد. فیلمهای پولانسکی الهام بخش کارگردانان مختلفی از جمله: برادران کوئن، وس اندرسن، آتوم آگویان، آرونوفسکی، پارک چان_ ووک، آبل فرار و ویس کریون بوده اند.
قاب پولانسکی
او در سال ۱۹۶۲ اولین فیلم بلند خود را به نام «چاقو در آب» ساخت. این فیلم در ژانر کمدی_ درام روان شناسانه بود که روایتی از آندری و همسرش، کریستینا، است که در راه گذراندن تعطیلی آخر هفته در قایقشان روی دریاچه، جوانی را همراه خود میکنند. آندری که در امور مربوط به قایق مهارت دارد، مشغول تحقیر جوان ناشی و بیتجربه میشود که ضمناً گرایشی هم به کریستینا پیدا کرده است.
سرانجام جوان به خاطر چاقویی جیبی که دارد، با آندری گلاویز میشود و در آب میافتد. آندری که گمان میبرد پسر غرقشده و مرده است، شناکنان به ساحل میرود. دوربین در این فیلم صرفا یک چشم محسوب میشود و هیچ گونه دخالتی ندارد. ناظری است که ما از طریق آن از روند داستان مطلع میشویم. شخصیتها نیز با تمام عوامل کشمکشی جدی دارند و بحران را تشدید میکنند.
ما هر لحظه با فضای بی کران دریا روبه رو هستیم و تا چشم کار میکند بک گراند کار آبی دریا است. ما در این فیلم جدال و تنش نسلها را میبینیم. انسانهایی که چنان به هم نزدیک هستند، ولی تفکر آنها فرسنگها با یکدیگر فاصله دارد و بحران روابط اجتماعی را سبب میشود. این نوع از آثار را میتوان در فیلمهای برگمان و آنتونیونی به وضوح مشاهده کرد. فیلم «چاقو در آب» روایتی مدرن و واقع گرایانه از خودپرستی، قدرت طلبی حسادت و ترس است. پولانسکی توانست برنده جایزه منتقدان جشنواره ونیز و نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم خارجی شود.
او در سال ۱۹۶۸ اولین و مهمترین فیلم آمریکایی اش به نام «بچه رزماری» را براساس داستان آیرا لوین ساخت. "بچه رزماری" معروفترین و پرفروشترین فیلم پولانسکی است. این فیلم با درونمایه جادوگرانه شیطان پرستان و اثری کلاسیک در گونه جن زدگی و تسخیر شدگی است. داستان فیلم درباره زن و شوهر جوانی است که شیطان پرستان در آنها نفوذ می¬کنند و زن بدون آنکه بداند از شیطان باردار میشود. مادر پس از به دنیا آوردن بچه شیطان از دیدنش وحشتزده میشود. ولی باید او را یک ساله کند و تحویل دهد.
این فیلم هرگز از تکنیکهای معمول ژانر وحشت استفاده نمیکند. المانهایی همچون جیغ، خون، تبر، هیولا و.. بلکه تمام قوای خود را به کار میگیرد تا از طریق داستان پردازی و روایت این وحشت را ایجاد کند. یکی از معروفترین و شاید بهترین سکانسهای فیلم سکانس "رویاهای رزماری" است. تصاویری عجیب و مبهم که راز آن تا پایان فیلم برای بیننده فاش نمیشود و البته نمونه کاملی از یک رویای کابوس وار طولانی در سینما است.
از بهترین دیالوگهای این فیلم میتوان به این بخش اشاره کرد: «رزماری به رومن جادوگر میگوید: “تو میخواهی به من بقبولانی که واقعا مادر این بچه هستم؟ ” و رومن سوال او را با سوالی دیگر پاسخ میگوید:”مگه نیستی؟! ” و بدین ترتیب فیلم با لالایی که رزماری برای فرزندش میخواند پایان مییابد: لالایی برای فرزند شیطان». "بچه رزماری" فیلم مورد علاقه استنلی کوبریک بود.
پولانسکی یکی از مهمترین آثارش را یعنی «محله چینی ها» در سال ۱۹۷۴ در آمریکا کارگردانی کرد. سنتیترین فیلم پولانسکی "محله چینی ها" است و برداشت موفقی از گونه نوآر است و نشان میدهد که مسئله عمده او شرارت و ارعاب است. محله چینیها فیلمی درخشان در فضای نوآر دربارهی یک کارآگاه کله شق است که پرده از فساد محله چینیها در سالهای دههی سی لس آنجلس برمی دارد.
سید فیلد درباره فیلم چنین میگوید: «اولین بار که فیلم را دیدم؛ خسته، بی حال و فرسوده شدم. فیلمی بسیار سرد و فاصله انداز به نظر میرسید. دوباره که فیلم را دیدم احساس کردم فیلم خوبی است، ولی چیز خاصی ندارد. بعد در یکی از کلاس هایم فیلمنامه را خواندم، کله پا شدم؛ شخصیت پردازی، سبک نگارش، حرکت و جاری شدن داستان بی نقص بود».
در سال ۲۰۰۲ پولانسکی تصمیم میگیرد درباره آنچه همیشه او را شکنجه میداده فیلم بسازد یعنی جنایات نازیها در جنگ جهانی دوم. «پیانیست» را براساس رمان مرگ یک شهر اثر ولادیسلا و اشپیلمن ساخت. فیلم بر مبنای داستان واقعی زندگی نوازنده پیانوی یهودی، ولادیسلا و اشپیلمان در دوران جنگ جهانی دوم در لهستان و اشغال این کشور توسط آلمان به قلم خودش ساخته شدهاست. وی در آن دوران آثار موسیقی شوپن را در ایستگاه رادیویی ورشو مینواخت.
او به این سوژه علاقه بسیار زیادی داشت و تمام تلاش خود را میکرد تا بهترین فیلم خود را بسازد. او برای این فیلم از ستارههای بازیگر استفاده نکرد. اعتقاد داشت ارزش این فیلم واقع گرایی و هیجان و احساسی است که در آن وجود دارد. روایت ساده این فیلم باعث دیده شدن بیشتر آن بود. داستان زمان حال را از سر میگیرد و بدون هیچ بازگشتی به عقب به مسیر خود ادامه میدهد.
از صحنههای تاثیرگذار میتوان به کشتار یهودیان و تحقیر و بد رفتاری نیروهای آلمانی با آنها یاد کرد. او به دلیل اینکه زبان انگلیسی زبان بین الملل سینما است و فیلمی با این عظمت به دلیل مشکلات مالی و صرف هزینه زیاد عملا غیر ممکن بود که جز زبان انگلیسی باشد. رومن پولانسکی در سال ۲۰۰۳ برای کارگردانی فیلم "پیانیست" برنده جایزه اسکار شد و جایزه او بعدها به دلیل محدودیت سفر به آمریکا به دست اش رسید.
سینما در نگاه رومن
او درمورد سینما و کار در فرانسه و آمریکا معتقد بود: «خیلی دوست دارم در فرانسه کار کنم. نزد مردمانی که براستی دوستشان دارم و آنها نیز دوستم دارند. کمتر پیش آمده که گروهی به خوبی گروهی که در فرانسه با آنها کار میکردم در اختیار داشته باشم. روابط دوستی بین ما برقرار شد که همچنان چا برجاست. اما مشکل اینجا است که همه آنها به صورت مستقل و آزاد کار میکنند و وقتی من به آنها نیاز دارم الزاما آزاد نیستند. با توجه به این شرایط دوست دارم در آلمان در استودیوهای بابلسبرک یا در مادرید فیلم بسازم.
آنها پلاتوهای بسیار زیبایی دارند و تکنسینهایی که در آنجا با آنها برخورد کردم مرا خیلی تحت تاثیر قرار داده اند. البته استودیوهای آمریکا بی نظیر هستند و کارکردن در آنها بسیار لذت بخش است. اما تقریبا مثل کارخانه عمل میکنند. درست است که تکنسینهای بزرگی در آنجا وجود دارند، اما این حس بودن در یک خانواده هرگز آنطور که هنگام کار در اروپا به انسان دست میدهد وجود ندارد به علاوه تهیه کنندگان در راس قدرت نیستند بلکه این گردانندگان شبکههای مختلف تلویزیونی و کارشناسان امور رایانهای وکلا هستند که قدرت را در دست دارند».
رومن پولانسکی یکی از پر کارترین کارگردانانی است که ایدههای آن از زمانی که به ذهنش میرسد پرورش پیدا میکند و نتیجه آن در پرده سینما به نمایش گذاشته میشود. کارگردانی که از جزئیات به کلیات قدم میگذارد و به حق در این امر نیز موفق عمل کرده است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سینما سینمای کلاسیک فیلم سینمایی هالیوود رومن پولانسکی محله چینی ها ترین فیلم او در سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۹۶۲۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش «گالیله» بیش از ۱ میلیارد تومان فروخت
به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، آمار فروش و تعداد تماشاگران نمایشهای مجموعه تئاترشهر، تالار هنر و همچنین تماشاخانه سنگلج تا پایان روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ اعلام شد.
نمایش «گالیله» به کارگردانی شهابالدین حسینپور که از ۲۹ فروردین در تالار اصلی با ظرفیت ۵۷۹ مخاطب و قیمت بلیت۳۰۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۵ هزار و ۳۱۷ مخاطب (با احتساب بلیت تمامبها، نیمبها، تخفیفدار و مهمان) توانست به فروشی معادل ۱ میلیارد و ۲۳۸ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «روال عادی» به کارگردانی کیارش رُست که اجرای خود را از ۳۰ فروردین در تالار چهارسو، با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۸۴۱ مخاطب توانست به فروشی معادل ۱۱۵ میلیون و ۹۷۴ هزار تومان برسد.
نمایش «توقف اتانازی» به کارگردانی محمدرضا عطایی فر که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار چهارسو با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۳۵۲ مخاطب، توانست به فروشی معادل ۱۸۳ میلیون و ۹۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آن بُرد» به کارگردانی مهدی زندیه و آیدین تمبرچی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۷۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۲۱ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۸۰۵ مخاطب، فروشی معادل ۲۷۳ میلیون۵۸۱ هزار تومان داشته است.
نمایش «پس از» به کارگردانی مرتضی کوهی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی، با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۴۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۶۴۲ مخاطب به فروشی معادل ۱۹۱ میلیون و ۶۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آبی گونه» به کارگردانی کاوه مهدوی که از ۲۳ فروردین در تالار سایه با ظرفیت ۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۶۶۴ مخاطب به فروشی معادل ۶۸ میلیون و ۶۵۵ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «کان لم یکن» به کارگردانی سید علی موسویان که از ۲۶ فروردین در تالار سایه با ظرفیت صندلی۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزارتومان روی صحنه رفته است، با ۱۷ اجرا، ۴۶۷ مخاطب جذب کرده و به فروشی معادل ۴۴ میلیون و ۴ هزار تومان دست یافته است.
نمایش «نظام ابن عربی» به کارگردانی یاسمین عباسی که از ۲ اردیبهشتماه در کارگاه نمایش با ظرفیت صندلی ۲۶ نفر و قیمت بلیت ۱۰۰ هزارتومان به صحنه رفته است، با ۱۱ اجرا میزبان ۲۲۲ مخاطب بوده و به فروش ۱۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دست پیدا کرده است.
در تماشاخانه سنگلج، نمایش «سلطان عمرا بمیرد» به کارگردانی محمدجواد کبودرآهنگی که از ۴ اردیبهشتماه ۱۴۰۳به صحنه رفته است؛ نهمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و در مجموع، میزبان ۴۳۱ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیتهای تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۱۰۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، مبلغ ۷ میلیون و ۷۹۰ هزار تومان فروخته است.
همچنین نمایش «جادوی شهرزاد» به کارگردانی احمد دهقان نیز که اجرای خود را از ۹ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ آغاز کرده است؛ با ۴ اجرا توانسته است ۲۰۴ تماشاگر را به تماشاخانه سنگلج جلب کند. این نمایش با احتساب بلیتهای تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، توانسته مبلغ ۷ میلیون و ۲۱۶ هزار تومان بفروشد.
در تالار هنر، نمایش «انگشتر اسرارآمیز» به کارگردانی میثم یوسفی که از ۲ اردیبهشتماه ۱۴۰۳در سالنی با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است؛ با ۱۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانست ۱ هزار و ۱۰۰ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۷۱ میلیون و ۱۸۱ هزار تومان دست پیدا کند.
همچنین نمایش «آکادمی پرندگان» به کارگردانی حسین مزینانی که از ۲۲ فروردینماه ۱۴۰۳در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است؛ با ۲۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۱ هزار و ۱۳۲ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۷۸ میلیون و ۴۶۸ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایشنامه «پینوکیو» به کارگردانی داود زارع که ۷، ۱۳ و ۱۴ اردیبهشتماه در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری خوانده شد، با ۳ اجرا و قیمت بلیت ۸۰ هزارتومان، توانست ۶۷۵ تماشاگر را به سالن جلب کند و به فروش ۵۵ میلیون و ۸۸ هزار تومانی برسد.